Το σωφεράκι

Είδος: Κωμωδία

Διάρκεια: 95 λεπτά

Παραγωγή: Φίνος Φιλμ

Πρώτη προβολή:2 Φεβρουαρίου 1953

1 Μαρτίου 1958 (Νέα Υόρκη)

Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας

Σενάριο: Γιώργος Τζαβέλλας

Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ

Παίζει το συγκρότημα λαϊκών οργάνων Μανώλη Χιώτη

Ηθοποιοί: 

Μίμης Φωτόπουλος, Σμαρούλα Γιούλη,  Σπεράντζα Βρανά, Λέλα Πατρικίου, Έλσα Ρίζου, Νίκος Ρίζος, Θάνος Τζενεράλης, Τζέννυ Σταυροπούλου, Νίκος Φέρμας, Λόλα Φιλιππίδου, Ερρίκος Κονταρίνης, Κώστας Παπαχρήστος, Τάκης Χριστοφορίδης, Γιάννης Ιωαννίδης, Γιώργος Βλαχόπουλος, Γιώργος Λουκάκης, Παναγιώτης Καραβουσιάνος, Κώστας Καρανάσος

Υπόθεση  

Ο Βάγγος, ένας φουκαράς ταξιτζής, βγάζει το μεροκάματο οδηγώντας το "γούρι" του όπως το λέει ο κυρ Νέστορας (Γ. Ιωαννίδης) σε νυχτερινά κέντρα .Κάποια μέρα, γίνεται αιτία ενός δυστυχήματος, που θύμα του είναι η Λέλα (Σμαρούλα Γιούλη),μια απλή κοπέλα, που εργάζεται στη δεσποινίδα Βιργινία. Ο Βάγγος επισκέπτεται τη Λέλα, ενδιαφερόμενος για την υγεία της, την ερωτεύεται και τη ζητάει σε γάμο. Όμως οι αντιρρήσεις της μαμάς και οι οικονομικές δυσχέρειες δημιουργούν προβλήματα.

Παρασκήνιο 

Το 1952, ο Μίμης Φωτόπουλος υπέγραψε, με τη Φίνος Φιλμ, πενταετές συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας, πράγμα που συνέβαινε για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο. Αυτή η ταινία είναι η πρώτη αυτής της συνεργασίας. Στην οποία έκανε την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση  η Έλσα Ρίζου. 

Υπάρχει εκεί ένας βενζινοπώλης με τάσεις φιλοσοφίας που αφήνει να του ξεφύγουν πολύ ενδιαφέρουσες ατάκες:

- Ο άνθρωπος Βάγγο μου είναι σαν τ' αυτοκίνητο. Άμα σε πάρει ο κατήφορος και δεν μπορείς να κρατήσεις φρένο, τελειώνεις στην τράκα!

- Ο γάμος, Βάγγο μου, είναι σαν το ταξίμετρο. Όσο η σημαία σου γράφει "ελεύθερος", κέρδος μηδέν. Μόνο το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη!

- Ό έρωτας Βάγγο μου μοιάζει σαν το από μέσα της σαμπρέλας: "Αέρας φρέσκος". Και οι ερωτευμένοι σαν τις χαλασμένες βαλβίδες που ξεφυσάνε! 

- Τα λόγια Βάγγο μου είναι όπως η εξάτμιση: Καπνός που διαλύεται, και παφ παφ! 

- Έτσι είναι Βάγγο μου η ευτυχία. Ένα είδος κλειδαριάς, που άμα χάσεις το κλειδί κάθεσαι απ' έξω και μπανίζεις από την κλειδαρότρυπα. 

- Ο φίλος είναι όπως η ρεζέρβα. Για ώρα ανάγκης!