Η φωνή της καρδιάς

Πρόκειται για την πρώτη παραγωγή της Φίνος Φιλμς. “Η φωνή της καρδιάς”, γυρίστηκε μέσα στην Κατοχή, το 1942. Σε κάποιο πλάνο μάλιστα, κάπου στην αρχή της ταινίας (στο 2:48), εμφανίζεται τυχαία και ένας περαστικός Γερμανός στρατιώτης να περπατά με γρήγορο βήμα πίσω από τον νεαρό τότε -και με πολύ λιγότερα κιλά σε σχέση με την εικόνα που έχουμε όταν αργότερα έγινε διάσημος- Παντελή Ζερβό που πίνει τον καφέ του!

 Ο νεαρός τότε Φιλοποίμην Φίνος έχει ήδη στο ενεργητικό του την καταγραφή των γεγονότων του Μετώπου για την Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. Με την κάμερα ανά χείρας, απαθανάτισε σκηνές που έχουμε δει στα επίκαιρα και σε ντοκυμανταίρ για το 1940. Έχει ιδρύσει ακόμη μαζί με τους αδελφούς Σκούρα στο Καλαμάκι τα Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο, ενώ έχει υπογράψει και την σκηνοθεσία του φιλμ “Το τραγούδι του χωρισμού”, την πρώτη ελληνική ταινία με καταγραφή ήχου ταυτόχρονα με την λήψη της εικόνας. Σε μια χρονιά κατά την οποία η Ελλάδα γνωρίζει πείνα και εκτελέσεις, αναλαμβάνει την παραγωγή -μαζί με τον Γιώργο Καβουκίδη- και την γενική τεχνική επίβλεψη της ταινίας. Το σενάριο και η σκηνοθεσία αυτής της 75λεπτης ταινίας είναι του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, η μουσική είναι του Χρήστου Χαιρόπουλου, η φωτογραφία του Πρόδρομου Μεραβίδη και το μακιγιάζ του Σταύρου Κελεσίδη.

 Η “ιστορικότητα” αυτής της ταινίας δεν έγκειται όμως μόνο στο ότι ξεκινά την πορεία της μια εταιρεία παραγωγής – μύθος που για δεκαετίες θα ταυτιστεί με τον ελληνικό κινηματογράφο. Έγκειται και στο πως παρότι πρόκειται για μελόδραμα, η προβολή της, το 1943, θα προξενήσει χαρά και ενθουσιασμό στο ελληνικό κοινό, το οποίο μέσα στην Κατοχή έχει κουραστεί να βλέπει προπαγανδιστικές ταινίες των Γερμανών.

 Η αθρόα προσέλευση των Αθηναίων στις “σκοτεινές αίθουσες” θα εκνευρίσει τους κατακτητές και θα τους εξοργίσει ακόμη περισσότερο, όταν η έξοδος από την αίθουσα του σινεμά -με τον κόσμο να κρατά λαμπάδες στα χέρια- παίρνει χαρακτηριστικά συλλαλητηρίου κατά των κατακτητών. Ο Γερμανός Διοικητής της Γκεστάπο Εριχ Φόν Ρόγιενμπεργκ αντιλαμβάνεται τί σημαίνει η προσέλευση του κόσμου να παρακολουθήσει μια ελληνική ταινία και όχι την Γερμανική προπαγάνδα και πόσο αυτό ενισχύει το εθνικό φρόνημά του. Έτσι, λίγο καιρό μετά, τόσο ο Φιλοποίμην όσο και πατέρας του, οδηγούνται στα κελλιά της οδού Μέρλιν.

 Ο πρώτος, κατηγορούμενος για αντίσταση κατά του καθεστώτος, καταδικάζεται από το στρατοδικείο εις θάνατον, αλλά αφήνεται εν τέλει ελεύθερος για να μην προκληθούν αντιδράσεις. Αντίθετα, ο δεύτερος, κατηγορούμενος ως κομμουνιστής, εκτελείται. 

 Παρά ταύτα, στην ταινία δεν υπάρχει (πέραν του ενός – δυο δευτερολέπτων που εμφανίζεται στο βάθος του πλάνου ο Γερμανός στρατιωτικός) καμία νύξη για Κατοχή.

 Κάθε άλλο μάλιστα: πελάτες ταβέρνας που ζητούν μαυροδάφνη με μεζέ… κοσμικά πάρτυ με βερμούτ και τάνγκο… ανέμελες παρέες σε βόλτες με ανοικτό ΙΧ, μέσα στο οποίο σερβίρονται από ένα ποτήρι ούζο ο καθένας “για τον δρόμο”… ρομαντικές βόλτες στην ηλιόλουστη Κηφισιά… φλερτ… παρέες στην Πλάκα… δανδήδες… προξενιά με διπλωμάτες… μοιραίες γυναίκες… κατ’ οίκον μαθήματα αριθμητικής με ετερώνυμα και ομώνυμα…   

Η ιδανική συνταγή να ξεφύγει ο θεατής από την κόλαση της Κατοχικής καθημερινότητας.

 

Το ίδιο, αν όχι και περισσότερο “ιστορική” είναι όμως η ταινία λόγω και του καστ της:
Πρωταγωνιστεί το “ιερό τέρας” Αιμίλιος Βεάκης (Σπύρος, πρώην σύζυγος της Στέλλας, ελεύθερος -”με καλή διαγωγή”- μετά από 14 χρόνια στην φυλακή για τον φόνο του εραστή της Στέλλας). 
Η φωνή του Αιμίλιου Βεάκη στην ταινία είναι ντουμπλαρισμένη του Τζαβαλά Καρούσου.

 Νίτσα Τσαγανέα (Στέλλα) σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο από αυτούς με τους οποίους έγινε ευρέως γνωστή: στοιχεία “bitch” περσόνας, υποδύεται την μοιχαλίδα σύζυγο, την δεσποτική μητέρα και την κακομαθημένη γυναίκα.
Δημήτρης Χορν (Πέτρος, ερωτευμένος με την Λίλα, την κόρη του Πέτρου και της Στέλλας) στα 21 του, κομψότατος, “αεράτος”, καλοντυμένος σε όλη την ταινία με διαφορετικά κοστούμια, μαντήλι στο πέτο, καρώ γραβάτες και διαρκώς με ένα τσιγάρο στο χέρι, σε πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση.
Λάμπρος Κωνσταντάρας (Τζώρτζης) σε ρόλο κακομαθημένου πλούσιου δανδή, μπριγιαντίνη και λάγνο βλέμμα.
Σμαρούλα Γιούλη (Ζιζή, αδελφή της Λίλας, με δική της παρέμβαση, ως δεύτερος “από μηχανής θεός” δίνεται και η τελευταία λύση στο δράμα, παιδί θαύμα, σε ηλικία μόλις 8 ετών).
Καίτη Πάνου (Λίλα) 15χρονο ακόμη κορίτσι, γοητευτικότατη, σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ αναγνωρίζεται αμέσως από το χαρακτηριστικό απλανές της βλέμμα που αποφεύγει να κοιτάζει τον συνομιλητή της .
Παντελής Ζερβός, αδύνατος 35άρης στην ταινία.
Αλέκος Λειβαδίτης (Αλέξης).
Νίκος Ματθαίος (Τίτος).
Στέλιος Βόκοβιτς.
Σωτηρία Ιατρίδου.
Βάνα Θεοχάρη.

πηγή: " zalmoxis"

Πρώτη κατοχική ταινία και πρώτη της Φίνος Φιλμ. Παιζόταν με μεγάλη επιτυχία επί τρεις συνεχείς εβδομάδες σε τρεις κινηματογράφους του κέντρου των Αθηνών. Μάλιστα η κοσμοσυρροή έξω από τους κινηματογράφους Ρεξ και Έσπερος, ενόχλησε ιδιαίτερα τους Γερμανούς κατακτητές. Στα παρασκήνια των γυρισμάτων αναφέρεται η παρ' ολίγον αποχώρηση του πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή, χρονογράφου και συνθέτη του ελαφρού τραγουδιού, Χρήστου Χαιρόπουλου, όταν έμαθε πως στην ταινία θα ακουγόταν ένα ρεμπέτικο τραγούδι. Επίσης, πρόβλημα προέκυψε και σε μια ερωτική σκηνή της ταινίας, καθώς ο σκηνοθέτης, ερωτευμένος με την πρωταγωνίστρια Καίτη Πάνου, δεν επέτρεψε στον Δημήτρη Χορν να την φιλήσει στο στόμα όπως απαιτούσε το σενάριο.

Πρώτη εμφάνιση των: Χόρν Δημήτρη, Πάνου Καίτη, Ζερβού Παντελή, Γιούλης Σμαρούλας, Βόκοβιτς Στέλιου, Ματθαίου Νίκου, Κοντούλη Γιάννη, Χαλκούση Ελένη και Βεάκη Σμαρώ.

πηγή: "CineHellas.com"