Η δε Γυνή Να φοβείται τον Άντρα

 

Σκηνοθεσία:	Γιώργος Θ. Τζαβέλλας
Σενάριο:	Γιώργος Θ. Τζαβέλλας
Μουσική:	Κώστας Καπνίσης
Φωτογραφία:	Νίκος Δ. Γαρδέλης
Μοντάζ:	Γιώργος Τσαούλης
Βοηθός σκηνοθέτη:	Νέστωρ Παβέλας, Τάκης Βουγιουκλάκης
Μηχανικός ήχου:	Νίκος Δεσποτίδης
Σκηνογραφία:	Πέτρος Καπουράλης
Μακιγιάζ:	Διονυσία Ρώη
Φροντιστήριο:	Δημήτρης (Μίμης) Ασημακόπουλος
Διεύθυνση παραγωγής:	Βίων Παπαμιχάλης
Οργάνωση παραγωγής:	Γιάννης Πετροπουλάκης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Μάρω Κοντού Γιώργος Κωνσταντίνου Δέσπω Διαμαντίδου Σταύρος Ξενίδης Κατερίνα Γώγου Δημήτρης Καλιβωκάς Λιλή Παπαγιάννη Νίκος Φιλιππόπουλος Καίτη Λαμπροπούλου Νάσος Κεδράκας Κώστας Δούκας Δέσποινα Νικολαΐδου Λουκιανός Ροζάν Μπέτυ Μοσχονά Άγγελος Αντωνόπουλος Γιώργος Τζιφός Γιώργος Ρώης Ντόρα Αναγνωστοπούλου Θόδωρος Κεφαλόπουλος Μίκα Φλωρά Δημήτρης Κούκης Λόλα Μαζαράκη Τζένη Ζαχαροπούλου Άρης Χρυσοχόου Γιάννης Ιωαννίδης Τάκης Παναγιωτόπουλος Φρίξος Νάσου

Η ταινία Η Δε Γυνή Να Φοβείται Τον Άνδρα προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών - Πειραιώς - προαστίων το 1965 και έκοψε 297.273 εισιτήρια.  Ήρθε στην 13η θέση σε 93 ταινίες.

Το έργο πρωτοανέβηκε το 1959 στο θέατρο Αθηνών από τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη. Θέμα του είναι η δικτατορία του άντρα στην αστεφάνωτη φίλη του και η δικτατορία της γυναίκας όταν τελικά τον πείθει να την παντρευτεί.

Πρόκειται για μια ηθογραφία με έντονες κωμικοτραγικές καταστάσεις που μεταφέρθηκε με  μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο (1965) από τον Γιώργο Τζαβέλλα (σενάριο & σκηνοθεσία) και έκανε δημοφιλέστατους τους βασικούς χαρακτήρες του έργου: τον Αντωνάκη και την Ελενίτσα, την κουμπαρομπεμπέκα κ.α.

Το έργο στην κινηματογραφική του έκδοση κέρδισε και αρκετές διακρίσεις: Βραβείο Κριτικών του Λονδίνου, Παγκόσμιο Βραβείο σκηνοθεσίας, Φεστιβάλ Σικάγου, Φεστιβάλ Βερολίνου, Φεστιβάλ Σαν Φραντσίσκο.

Υπόθεση

Ο στραβός και ανάποδος Αντωνάκης (Γιώργος Κωνσταντίνου), συζεί επί 10 χρόνια με την κ. Ελένη (Μάρω Κοντού) πράγμα ιδιαίτερα κατακριτέο για την εποχή.

Η κοινωνική κατακραυγή και το δηλητήριο σε καθημερινή βάση από την στριμμένη κυρία Παπαμήτρου (Τασώ Καββαδία) που αποκαλεί την κ. Ελένη «παστρικιά» και «σπιτωμένη» την οδηγεί επιτέλους στην επανάσταση.
Επανάσταση που όμως έρχεται σε σύγκρουση με τον εγωισμό του Αντωνάκη (Μου; Που πήγε το μου;) Έτσι οι ρόλοι αλλάζουν και φτάνουμε στο σημείο να έχουμε γάμο και χωρισμό την ίδια μέρα.

Κωνσταντίνου και Κοντού, δυο νέοι ηθοποιοί τότε, πραγματοποιούν ρόλους μεγαλύτερους της ηλικίας τους και τα καταφέρνουν περίφημα.
Ειδικά ο Κωνσταντίνου κάνει την καλύτερη του εμφάνιση, στις έτσι και αλλιώς ελάχιστες κινηματογραφικές του παρουσίες (μόλις 9 τον αριθμό).
Δίπλα τους ο στρατιωτικός που «τα λέει τσεκουράτα» (Σταύρος Ξενίδης), ο φαρμακοποιός με τα καβούρια στις τσέπες (Νάσος Κέδρακας), ο δικηγόρος με την ατελείωτη φλυαρία «παρλαπίπας» (Δημήτρης Καλυβωκάς) και ο Υπάλληλος του υπουργείου με το μοτεράκι στο πιρούνι.

Επίσης η στριμμένη κυρία Παπαμήτρου (Τασώ Καββαδία), η υπηρέτρια (Κατερίνα Γώγου), η φίλη της Ελένης (Δέσπω Διαμαντίδου) και ο εργάτης που κατεδαφίζει το πρώην σπίτι του ζευγαριού (α ρε μπούρδα καραβάγγοοοο).

Το φιλμ ταξίδεψε στο εξωτερικό πηρέ εξαιρετικές κριτικές και ο Τζαβέλλας απέσπασε βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο. Στην ουσία αυτή ήταν και η τελευταία ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα.

Στο γύρισμα της ταινίας “Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα”. Ο Γιώργος Τζαβέλλας δίνει τις οδηγίες του στην Μάρω Κοντού.